Ophalen camper,

Vandaag was het dan zover, vanochtend op tijd opgestaan en rond de klok van tien uur vertrokken richting Apollo waar onze camper al stond te wachten. Na een heleboel gedoe en het tekenen van allerlei paperassen en nog een instructievideo er achteraan kregen we dan toch de sleutels van ons huisje voor de komende tweeenhalve week en ik moet zeggen motherfucker wat een gaaf ding. Terwijl ik dit zit te typen kijk ik zo eens rond en denk hoe is het mogelijk. We zitten hier gewoon in een hotelkamer van ruim 3 meter breed en 9 meter lang. Nu hoor ik jullie denken die overdrijft, maar nee, het is echt zo. Het is een loei van een ding en uitgeschoven over heel de lengte van het apparaat. Maar goed, even terug naar vanochtend, na het invullen van alle papieren dus kregen we de sleutels maar verder weinig uitleg. Toen ik weg wilde rijden en dat nog een beetje onwennig deed kreeg ik te horen dat deze camper net als alle andere personenwagens reed, keken me dan ook vreemd aan waarom ik zo voorzichtig bezig was. Waren even vergeten dat we in Nederland niet gewend zijn dat alle auto’s automaten zijn en een paar duizend kilo wegen, maar goed. Eenmaal onderweg wijst het zich vanzelf en ging het steeds beter, ware het niet dat de gehuurde Tom Tom gelijk al de eerste plaats waar we naar toe moesten niet kende en dus ook niet aangaf. Dus!!! Mot in de cabine, wat nu reden we als een kip zonder kop zomaar een eind weg. Uiteindelijk toch maar gestopt en gevraagd aan een vriendelijke Amerikaan ( ja ze bestaan echt ) of we op de goeie weg zaten en dat bleek warempel  zo te zijn. Ook bleek al snel dat de plaats waar we naar toe moesten niet in  de staat Nevada maar in de staat Arizona bleek te liggen. Laat dat nou net belangrijk zijn voor zo’n Tom Tom, dus eenmaal de goeie staat ingevuld bleek het apparaat het zo te kunnen vinden. Zijn dus de eerste dag via de Hooverdam en Lake Mead naar onze eerste campground gereden. Deze had ik telefonisch gereserveerd en verder geen bevestiging meer ontvangen maar bleek wonder boven wonder toch gewoon klaar te staan met onze naam erop. Waaaauw Amerika ik begin er begin er zowaar in te geloven dat het goed komt.

Vandaag was dus weer een geweldige dag en het ophalen van de camper was spannend maar is goed gekomen. Ondanks het feit dat het echt een complete bus is valt het rijden erin reuze mee en geloof het of niet, ik ben zelfs al een paar keer achteruit gereden, zit ook een achteruitrijcamera in dus dat is wel fijn. Nu staan we op onze eerste campground en hebben net een heerlijk maal gekookt en opgegeten, het is hier mooi midden in de middel of no ware. Het enige wat je hoort zijn krekels en het enige wat je ziet zijn sterren heel veel sterren.

De eerste dag met de camper is dus echt een succes en verlopen zoals deze thuis gepland was, wat wil je nog meer. Ik hoop dat de rest van de reis ook zo voorspoedig zal gaan.

Zo iedereen weer een beetje op de hoogte van ons reilen en zeilen en ik zou zeggen, over en out, 

Groeten van traveling John &  Helma.